– در سرزمینی که آذرخش و طوفان میدان داری می کنند کسی به فکر فردا نیست .
– تنها کسانی شایسته هستند که اشتباهی را دو بار انجام نمی دهند .
– هیچگاه به دروغگویان میدان کارگزاری ندهید ، با وجود این که توانایی انجام آن را بهتر از هر کسی داشته باشند .
– کسی که ترازوی راستی در وجودش همواره به یک سو سنگین است ، نمی تواند از خشم دست بردارد چون خشم و زور تنها ابزار ناراستی برای ماندن است .
– کسانی که بیم از دست دادن جایگاه خویش را دارند ، همواره فریاد می کشند .
– کسی که زبانش پیش از اندیشه او می جنبد ، باید همواره بدنبال دوستان تازه باشد .
– بهبودی زخم شمشیر بسیار تندتر از زخم دل آزرده است.
– غم ، می تواند از پایمان درآورد و اگر خود ساخته باشیم نیروی سرفرازیمان خواهد شد .
– در هنگامه رستاخیز و غرش آذرخش مردمان ، خموش باش چرا که سخنت را پژواکی نیست .
– تنها میهمانی را بپذیرید ، که بتوانید بدرقه اش کنید .
– پند و اندرز بسیار ، همچون دشنام آزار دهنده است .
– خودخواه ترین آدمیان آنانی هستند که چشمشان را بر سرنوشت هم میهنانشان بسته اند .
– کاویدن در غم ها ما را به خوشبختی نمی رساند .
– در دوران زندگی ، تنها زمان هایی برایمان ارزشمند است که هدف و آرمانی را پیگیری می کردیم .
– نامداران هیچگاه خویش را گرفتار پاسخ به ابلهان کج اندیش نکردند .
– تا اندیشه ایی پاسخگو در بین نباشد کجروی ادامه خواهد داشت .
– برای جلوگیری از تباهی و بیراهه روی ، راه اندیشه و ارزیابی را باز بگذاریم .
– آنگاه که تلاش می کنیم همه چیز را به زور در چنگ خویش داشته باشیم ، دستمان خالی تر از ، هر زمان دیگر است .
